Laura Smulders stak in bloedvorm en maakte zich klaar voor een nieuw seizoen en de Spelen in Tokyo. COVID-19 gooide echter roet in het eten en haar gouden droom. Maar de droom blijft staan voor de Nederlandse en of het nu 2020 is of het jaar 2021, Smulders zal ervoor zorgen dat ze er staat.
Samen met de voormalig wereldkampioene en winnaar van het wereldbekerklassement van de afgelopen vier jaar, blikken we terug op het begin van het seizoen en COVID-19. Smulders die negentien wereldbekers op haar naam heeft staan, staat in dit lijstje op eenzame hoogte. Op de tweede plaats, staat Pajon met tien overwinningen. In Londen 2012 won de Nederlandse, een bronzen medaille. Tijdens de Spelen van Rio, was ze gebrand op het goud. In de finale ging het echter mis voor haar. Tokyo zou haar nieuwe kans zijn om voor Nederland goud te pakken.
Hoe heb je alles ervaren? Afgelasting van wedstrijden, restricties omtrent het virus, niet kunnen trainen?
“In het begin dacht ik; ‘Dit waait wel over.’ Maar toen het alsmaar dichterbij kwam en vervolgens ook de restricties hier kwamen, vond ik het wel heftig allemaal. Ik kon eigenlijk bijna alles nog doen, sprints, krachttraining, starts en duurritjes op de racefiets. Behalve op de baan fietsen, wat eigenlijk het leukste is en waar we het natuurlijk allemaal voor doen. Vervolgens werden een voor een de wedstrijden afgelast, waar ik eigenlijk precies helemaal klaar voor was. Ik had m’n voorbereiding op het seizoen eigenlijk net afgerond en was klaar om er aan te gaan beginnen.”
Had je toen al het idee, dit gaat hem niet meer worden voor dit seizoen? En had je toen ook al het idee dat de Olympische Spelen wellicht niet meer door zouden gaan?
“Ik vond het in het begin vooral oneerlijk! Wij konden geen baantrainingen doen. Andere landen konden helemaal niks en moesten verplicht binnen blijven. Maar er waren ook landen die gewoon nog alles konden en mochten doen. Ik had er dus vooral moeite mee dat op dat moment de trainingsmogelijkheden niet gelijk waren voor iedereen. Ik vond het dus niet eerlijk als het zo door zou gaan en dat de Spelen wel nog op de kalender zouden staan, zonder enige wedstrijd te rijden vanaf maart. Maar het bericht vanuit het IOC was op dat moment nog dat ze alles eraan zouden doen om het door te laten gaan. Daar had ik toen wel een beetje een raar gevoel over.”
Wat dacht je toen de Spelen uiteindelijk niet door gingen?
“Natuurlijk vind ik het vervelend hoe dit jaar helemaal in duigen is gevallen. Maar denk wel dat het eerlijk is voor iedereen dat het dit jaar in ieder geval werd afgelast. Dat was een soort van opluchting ondanks ik natuurlijk super graag dit jaar had willen racen, mits het een ‘normaal’ jaar was geweest. Voor mij maakt het niet zo veel uit of het 2020 of 2021 zou zijn. Ik wilde toch nog 4 jaar door gaan tot Parijs waarschijnlijk. En we weten natuurlijk al langer dat het WK Papendal op de kalender staat voor 2021. Daar wil ik natuurlijk ook topfit zijn. Dus wat dat betreft valt het voor mij wel mee op die manier.”
Zoals bekend, is er dit seizoen geen WK, wel een EK! Hoe belangrijk is deze wedstrijd dit seizoen? Gooi je nu alles op deze wedstrijd?
“Het EK stond dit jaar niet op mijn wedstrijdlijst eerlijk gezegd. Aangezien deze vlak voor de Spelen verreden zou worden. De druk is er ook helemaal af. Geen WK en geen Spelen. Dit waren voor mij de belangrijkste wedstrijden dit jaar. Ik ga nu niet m’n zinnen helemaal op het EK zetten. Ik ben nu lekker een trainingsblok aan het doen, met wat tussentijdse testen. Het zou leuk zijn als we nog een paar wedstrijden zouden kunnen rijden dit jaar, als de situatie in de wereld het toelaat. Maar op het moment ziet er nog niet zo geweldig uit. Dus om nog een teleurstelling te voorkomen, ga ik er vanuit dat er geen wedstrijden meer gereden gaan worden en dan kan het altijd nog meevallen.”
Hoe lastig is het om zolang niet te rijden en dadelijk als het “seizoen” start binnen een maand een NK en EK te hebben?
“Het zal sowieso even een omschakeling zijn. Maar goed… Het lijkt me gewoon leuk om weer een wedstrijdje te fietsen. Niet persé om titels, maar gewoon omdat ik het rijden van wedstrijden mis. Het is maar net hoe je ernaar kijkt. Het is nou eenmaal een super raar jaar. Ik kan me überhaupt nog niet zo voorstellen, hoe dit allemaal gaat lopen in september en oktober. Of we überhaupt die wedstrijden kunnen rijden, of niet. Het is wel raar dat we dan meteen zo’n ‘titelstrijd’ hebben.”
De UCI heeft ook bekend gemaakt dat er twee wereldbekers in Amerika verreden gaan worden. Wat vind je hiervan?
“Om eerlijk te zijn snap ik echt niet waarom deze nog op de kalender staan. Het WK werd gecanceld en tegelijkertijd liet de UCI weten dat de World Cups nog wel door gaan in Rock Hill. Op het moment gaat het erg slecht in Amerika met de COVID-19 gevallen. Daarnaast is het nog niet mogelijk om vrij te reizen tussen alle continenten. Dus hoe kun je dan een World Cup rijden, als de helft van de wereld niet eens in Amerika kan komen? Of met flinke consequenties? Hoe graag ik ook zou zien dat dit allemaal wel mogelijk zou zijn, want wereldbekers rijden doe ik erg graag!”
Normaliter is een atleet altijd bezig met het volgend seizoen. Ben jij daar nu ook al mee bezig? En hoe lastig is dat, aangezien je nog niets weet?
“Ik ben nu vooral bezig om lekker te trainen en mijn plezier in het trainen te behouden en toch voortgang te boeken, doormiddel van doelen te stellen tijdens trainingen. Natuurlijk zit volgend ‘seizoen’ in mijn hoofd, maar hoe dat er precies gaat uitzien weet nog niemand. Hopelijk gaat het in de komende maanden vooruit en kunnen we volgend jaar weer ‘normaal’ sporten en wedstrijden rijden.”
Uiteraard staan De Spelen voor volgend seizoen gepland. Zijn deze nu nog belangrijker voor je geworden?
“Nee, nóg belangrijker gaat niet haha. Ze zijn altijd mijn hoofddoel geweest en dat blijft het ook. Laten we met z’n alle hopen dat we volgend jaar eind juli, een geweldig mooie wedstrijd kunnen gaan rijden in Tokyo met volle tribunes!”