Dit weekend werd alweer de vijfde en een-na-laatste top competitie van het seizoen verreden. Ondanks de hevige regen die dag, zou het een mooie wedstrijddag moeten worden. De club HSC De Bataaf had er hard naartoe gewerkt. Helaas moest de wedstrijd halverwege de tweede manches afgelast worden, vanwege een defect starthek.
De regen kwam op de wedstrijddag met bakken uit de hemel vallen. Maar gezien het afgelopen seizoen, mochten we niet klagen, want dit was pas de tweede race met regen. Iedereen had zich op slecht weer voorbereid en stond scherp voor TC nummer vijf. De ochtendtraining werd op tijd afgerond en weldra konden we beginnen met de eerste manches. Gelijk in de eerste bak vielen de rijders over het hek en waren er meerdere blessures. Er werd snel even overlegd tussen de aanwezige officials en de vereniging. Na een tijdje leek het probleem opgelost en konden we dan eindelijk beginnen aan de wedstrijd. Maar helaas gedurende de tweede manche sloeg het noodlot toe. Rijders stonden niet meer met het vertrouwen aan het hek, omdat men niet wist of deze wel fatsoenlijk viel en toen er weer een volledige bak over het hek ging, kwamen de KNWU officials wederom bij elkaar. Afgelasting van de wedstrijd leek nog maar de enige oplossing. Eentje waar niemand op zat te wachten, vooral de organiserende vereniging niet, maar het was de beste. Veiligheid van de rijders staat voorop. Dus vroeg in de middag werd de mededeling gedaan dat deze top competitie helaas afgelast was. Een applaus klonk uit het publiek… Op de baan was het stil. Er was verdriet onder de medewerkers. Dit is zeker niet de manier waarop je een wedstrijd wil beëindigen.
“Onmacht en verdriet” een woord van de vereniging
“Begin 2022 kregen wij te horen dat we een Top Competitie mochten organiseren en wel op 18 September. Wat 5 jaar geleden begon als een droom van een aantal BMX-ers zou bekroond worden met een geweldige Top Competitie. Wij waren in een jubelstemming en alle zeilen zijn vanaf dat moment bijgezet om alles goed te organiseren. We zijn meteen flink aan de slag gegaan, de baan werd met een aantal vrijwilligers geweldig onderhouden, het parc fermé en de startheuvel overdekt, de medewerkers voor de wedstrijd waren snel geregeld en alle randzaken liepen als een trein.
18 September kwam al snel in zicht en wij waren er klaar voor. Onze taken waren verdeeld en het begon als een geoliede machine. Ons terrein vulde zich met enthousiaste rijders, supporters en vrijwilligers. Het weer was een beetje onbestendig maar gelukkig hadden veel rijders een tent meegenomen en stonden ze droog. De rijders hadden er zin in en de trainingen verliepen soepel. De race kon van start. De eerste rit stond tegen het starthek en het “riders ready watch the gate” klonk. Een rijdend geweld van de eerste rijders van de startheuvel werd verwacht, maar helaas liet het starthek het afweten en weigerde. Het gevolg: een aantal rijders viel over het starthek en raakte helaas gewond en kon de wedstrijd niet vervolgen. Wat gebeurt hier, hoe kan dit gebeuren dachten we nog? Alles was gecontroleerd en tot in den treuren nagekeken. Gelukkig kregen we hulp van collega verenigingen die ons assisteerden om het ongemak aan het hek te verhelpen. Het starthek deed z’n werk weer en de wedstrijd kon vervolgd worden. De eerste manche verliep verder prima, de sfeer op en rondom de baan was ontzettend leuk en gezellig ondanks het weer. Tijdens de tweede manche ging het helaas weer mis. Het starthek weigerde voor de tweede keer en de zorgen werden daardoor groter voor ons. Het officials team hakte de zware en moeilijke knoop door; vanwege de veiligheid van de rijders werd de wedstrijd gestopt.
Onmacht en veel verdriet bij ons als organisatie maar ook respect en begrip voor deze keuze. Veiligheid van de rijders gaat voor alles. Niemand wil aan een starthek staan dat misschien niet werkt. Snel na de mededeling dat de wedstrijd werd gestaakt, liep het terrein leeg. Ons als organisatie achterlatend met een leeg en verdrietig gevoel. Een leeg gevoel wat een voldaan gevoel had moeten zijn. Gelukkig hadden we een positief gesprek met de OTBMX, complimenten voor de algehele organisatie, alleen techniek kan je niet sturen. Wij missen de kers op onze taart en hopen toch dat we de rijders nog een keer mogen ontvangen op ons mooie complex. Het gevoel van deceptie landt een beetje en we gaan dit goed maken met de rijders. Ons hoofd laten we niet hangen en wie weet zal er volgend seizoen wel een kers op onze taart zitten. Namens alle coördinatoren bedanken wij alle vrijwilligers, rijders en supporters die naar ons zijn afgereisd en wellicht tot een volgende Top Competitie bij HSC de Bataaf.”